لاپورتا مقابل پرز قرار گرفت
به نام خدا
خوآن لاپورتا رئیس جوان و جاه طلب بارسلونا در آخرین جلسه هیئت مدیره باشگاه بارسلونا اعلام کرد که تحت هر شرایطی تیری هانری و یا مایکل اوون به بارسا خواهد آورد لاپورتا ضمن اعلام این مطلب که با توجه به افزایش ۸۰ درصدی بودجه باشگاه و بدست آوردن ۱۲ اسپانسر مالی جدید و افزایش امکانات در آمدزایی باشگاه شرایط برای جذب بازیکنان مذکور اماده میباشد وی ضمن بیان این مطلب گفت: زمانی که به عنوان ریاست باشگاه رسیدم تصمیم داشتم از میان بکهام رونالدینیو و هانری یکی را به نوکمپ بیاورم که در این میان رونالدینیو به بارسا پیوست و ما بنا به درخواست فرانک ریکارد تصمیم گرفتیم که به تقویت دیگر پستهای خود بپردازیم.وی اضافه کرد:در حال حاضر در حال رایزنی با سران آرسنال هستیم تا شرایط لازم برای جذب این فوق ستاره فرانسوی را بوجود آوریم اما تا به این لحظه موفق به جلب
رضایت توپچی ها نشده ایم البته با توجه به رلبطه خوبی که بین ما انگلیسی ها وجود دارد ما امید زیادی به جذب تیری هانری داریم.هانری بازیکن بزرگی است و ما اگر میخواهیم که او را در پیراهن بارسا ببینیم باید زحمت زیادی بکشیم در حال حاضر آنها حاضر به فروش این فوق ستاره نیستند و این امری طبیعی است در حال حاضر بگریستان در حال مذاکره با مدیر برنامه های تیری است و ما به خوبی میدانیم که اگر بتوانیم نظر مثبت خود هانری را جلب کنیم چقدر شرایط برای جذب این ستاره محیا میشود البته ما به سران آرسنال احترام می گذاریم و البته به قانون ما میدانیم که نباید قبل از جلب رضایت باشگاه با بازیکن وارد مذاکره شویم و به همین خاطر با سران آرسنال برای صحبت با هانری به توافق رسیده ایم وی اضافه کرد وقتی برای اولین بار با توپچی ها تماس گرفتیم آنها نگران وضعیت مالی ما بودند که ما به آنها اطمینان دادیم که تیری هانری را با پول نقد و به طور کامل پرداخت خواهیم کرد البته وی در مورد مبلغ پیش نهادی بارسا و مبلغ مورد نظر آرسنال حرفی به میان نیاورد.همچنین وی در مورد پیشنهاد پرز به اوون افزود:واقعا این مضحک ترین مطلبی بود که در یک ماه اخیر شنیده ام آنها حتی توانایی پرداخت بدهی و قسط آخر رونالدو به اینتر را هم ندارند چه
برسد به پرداخت جریمه این دیرکرد در پرداخت قسط آخر در مورد خرید یک ستاره مانند اوون که دیگر من حرفی نمی زنم خود شما قضاوت کنید من با بندرنشینان لیورپول نیز صحبتهایی داشته ام البته انها اصلا حاضر به پاسخ گویی به ما در مورد این مطلب نشده اند فقط گفته اند که فقط در صورتی حاضر به فروش اوون هستند که ابتدا ما برای بازگرداندن ریوالدو اقدامی صورت ندهیم تا آنها با فراق خاطر بیشتری مذاکرات خود برای بجذب ریوالدو صورت دهند و در ضمن آنها برروی اوون ۷۰ میلیون دلار قیمت گذاشته اند.لاپورتا در پاسخ به خبرنگاری که سوال کرده بود آیا به صحبت ها و حرفهای لیورپولی ها اعتماد دارید گفت:من خود یک وکیل هستم و این شغل من است من میدانم که در چنین سطحی کسی منکر حرفهای خود نخواهد شد من به آنها اطمینان کامل دارم ما قراردادهای اداری و تجاری زیادی با آنها داریم و بندرنشینان از دوستان خوب ما به شمار میروند ما میدانیم که آنها در شرایط مطلوبی قرار ندارند در ضمن ما نیز حاضر به فروش بازیکنانی که آنها بخواهند و مربی تیم نیز با فروش بازیکن مورد نظر آنها موافق باشد هستیم.و اما در کنفرانس مطبوعاتی وی ادامه داد فلورنتینو پرز همه ساله با سیاست های مافیایی
گری ستاره های جهان را جذب برنابو میکند در زمانی که ما مراحل پایانی انتقال بکهام به نوکمپ را میگذراندیم آنها بدون رعایت قانون با بکهام تماس گرفتند و در آخرین لحظه نظر اورا تغییر دادند البته زمانی که ما بی میلی بکهام را دیدیم خود نیز قدمی به عقب برداشتیم و در پی جذب رونالدینیو رفتیم که شما دیدید چگونه او را به نوکمپ آوردیم با بازگشت رونالدو به اینتر در پایان فصل جاری آنها در صدد جذب یک مهاجم خواهند بود ولی باید به فکر بازیکنی باشند که ما آن را نمی خواهیم ما نخواهیم گذاشت که آنها با سیاست مافیایی گرایی خود اوون عزیز ما را از ما بگیرند من همین جا قول میدهم که اوون را اوون عزیز خود را به بارسا بیاورم و با توجه به نظر مثبت ریکارد بر روی مایکل ما بیشتر و بیشتر عزم خود را برای جذب او جذم خواهیم کرد اوون بازیکن بزرگی است و بارسا جای این چنین بازیکنانی است من از همین حالا به دنبال خانه ای مناسب برای او در بهترین جای شهر هستم.
البته مایکل اوون نیز گفت:از این که دو باشگاه 
بزرگ به دنبال من هستند بسیار بسیار خوشحالم و احساس غرور میکنم اما من در لیورپول راحتم و تمام فکر و ذکرم موفقیت این تیم در فصل جاری است و در مورد پیشنهاده هایی که به من میشود در پایان فصل فکر خواهم کرد البته من تا زمانی که لورپول مرا بخواهد در تیم محبوب خود خواهم ماند اما از تغییر و تحول نیز بسیار بسیار استقبال میکنم.لاپورتا چگونه انتخاب شد تا بارسای نوین را بسازد
انتخابات بارسلونا ۲۰۰۳
بارسا یک ملت است
انتخاب لاپورتا از این نظر حائز اهمیت بود که او بزرگ ترین نقطه ضعف بارسلونا یعنی مشکلات بوروکراتیک و سیاسی پشت پرده را هدف قرار داده بود
آران
انتخابات مردمی ترین سامانه فوتبال دنیا پس از یک ماه کشاکش میان طیف های ذی نفوذ در بارسا، با پیروزی «خوان لاپورتا» به پایان رسید. این نمایش بزرگ فوتبال و دموکراسی که هفته های اخیر رسانه های جهانی را به خود مشغول داشته بود، در حالی برگزار شد که خارج از اسپانیا به ندرت می توان مدلی مشابه از یک باشگاه عظیم مردمی با سیستم انتخاباتی استاندارد و نامزدهای جدی و متنوع پیدا کرد.
۵۰ هزار نفری که در انتخابات یکشنبه ۱۵ ژوئن شرکت کردند، تقریباً نیمی از جمعیت ۹۴ هزار نفری اعضای رسمی بارسا محسوب می شوند که به نمایندگی از حدود ۴ میلیون کاتالان حق رأی دارند.
کافی است این ساختار را با باشگاه های بزرگ و پرهوادار ایتالیایی و انگلیسی مقایسه کنید تا پی به بستر اجتماعی غنی فوتبال اسپانیا ببرید. برخلاف باشگاه های بزرگ ایتالیایی که توسط یک چهره اقتصادی ـ سیاسی یا یک خانواده مافیایی اداره می شوند و حداکثر دخالت هوادارانشان در جریان امور از طریق تهدیدهای گاه و بی گاه است، در اسپانیا عمده باشگاه های ریز و درشت از ساختاری دموکرات برخوردارند و هریک ملتی کوچک را پشت سر خود می بینند. شعار «بارسا یک ملت است» که در نخستین روزهای رقابت انتخاباتی از سوی مسئولان باشگاه و به منظور جلب آرای تعداد بیشتری از اعضای رسمی مطرح شد به خوبی پتانسیل های مردمی آبی و اناری ها را نشان می داد به خصوص وقتی بدانیم در خارج از کاتالونیا و اسپانیا در ۲۰ کشور دیگر جهان نیز رأی هایی به صندوق «بارسا ۲۰۰۳» ریخته شده است. تعداد نامزدهای این دوره به ده نفر می رسید که از همان آغاز تنها ۳ تن از آنها شانس پیروزی داشتند. «لوئیس باسات» رقیب خوان گاسپارت در دوره قبلی انتخابات شناخته شده ترین نامزد به شمار می آمد که جزو طیف حاکم بارسا محسوب می شد.
او که اهداف متوسطی داشت با محافظه کاری سعی داشت بیشترین سود را از وجهه خویش ببرد اما هرگز فکر نمی کرد یک رقیب ناشناخته و جوان با شعارهای انقلابی اش او را به بازنده ای بزرگ تبدیل سازد. لائورادو یکی از مدیران فعلی بارسا نیز سومین شانس محسوب می شد. البته با فاصله ای بسیار زیاد از دو رقیب اصلی.
شعار اصلی باسات بازگرداندن پپ گواردیولا اسطوره کاتالان به بارسلونا البته به عنوان مدیر فنی بود، در حالی که بسیاری کارشناسان معتقد بودند گواردیولا تجربه لازم برای این سمت را ندارد. در مقابل لاپورتا هرگز اهداف متوسط اختیار نکرد و با تکیه بر احساس نیاز عمومی نسبت به یک تحول بزرگ در ساختار باشگاه طرح هایی بلندپروازانه مطرح کرد که آوردن بکام و رونالدینیو نقطه عطف آنها محسوب می شد.
حیاتی دوباره
پس از یک فصل هرج ومرج در باشگاه معظم کاتالان و قرار گرفتن در نازل ترین جایگاه سه دهه اخیر، این انتخابات خون تازه ای در شریان های آبی و اناری تزریق کرد. لاپورتا وکیل جوان کاتالان که تنها ۴۰ سال سن دارد نخستین بار با تشکیل گروهی به نام «فیل آبی» در اعتراض به برکناری یوهان کرویف کبیر نام خود را در راهروهای باشگاه مطرح کرد. البته او هرگز موفق نشد به خیل مدیران و مشاوران دستگاه عریض و طویل مدیریت باشگاه راه یابد و انتخاب لاپورتا از این نظر حائز اهمیت بود که او بزرگ ترین نقطه ضعف بارسلونا یعنی مشکلات بوروکراتیک و سیاسی پشت پرده را هدف قرار داده بود. او از حمایت یوهان کرویف که همچنان بر بزرگ ترین قشر هواداران بارسا نفوذی معنوی دارد، بهره مند بود و بسیاری پیروزی او را به منزله به کرسی نشستن انتقادات کرویف طی سال های اخیر می دانند. گرچه ادعای او مبنی بر کشاندن دیوید بکام به نوکمپ بیشترین تأثیر را بر چهره شدن لاپورتا گذارد اما او هم آنقدر توخالی نبود که نتواند از دیده شدنش بهره گیرد.
لاپورتا از بکام به مثابه یک بمب تبلیغاتی قدرتمند استفاده برد و اعتباری که از کرویف و طیف مدرن بارسا می گرفت به او این اجازه را داد تا اخبار رسانه های تأثیرگذار داخلی و بین المللی را حول و حوش شعار خود متمرکز سازد. او حتی توانست در معامله ای پنهان منچستریونایتدی را که می خواست از دست بکام خلاص شود به موضع گیری مثبت در قبال انتقال بکام به بارسا متقاعد سازد و خود را انتخاب اول اسپانسر بزرگ بارسلونا «کمپانی نایک» قرار دهد. نفوذ و اعتبار جهانی نایک به خصوص در رسانه های آمریکایی و انگلیسی برگ برنده لاپورتا بود به طوری که او ظرف یک هفته از ۲۵ درصد آرای نظرسنجی ها به رکورد ۶/۵۲ آرای نهایی نایل شد تا نخستین رئیسی باشد که بیش از مجموع آرای سایر نامزدها یعنی بیش از ۵۰ درصد آرا را به دست می آورد.
او ۲۶ هزار و ۱۳۸ رأی را تصاحب کرد که در مجموع ۵۲/۵۱ رأی رقم قابل توجهی بود. البته از ۹۴ هزار هوادار رسمی که دایره وسیعی از نخبگان کاتالان و حتی غیرکاتالان را در بر می گیرند تنها ۶۲/۵۴ درصد در این دوره شرکت داشته اند. با این حال نسبت به انتخابات دوره گذشته که خوان گاسپارت مدیر مستعفی و صاحب هتل های زنجیره ای از صندوق بیرون آمد ۲ درصد رشد وجود دارد. لوئیس باسات که در دوره قبلی نیز دوم شده بود با ۱۶ هزار و ۴۱۲ رأی از پیروزی بازماند. او که بیشترین ضربه را در روزهای پایانی و به هنگام اوج گرفتن شایعه انتقال بکام به بارسلونا توسط لاپورتا از دست داد حتی سعی کرد با روویرا دیگر نامزد انتخابات ائتلاف کند اما نتایج نشان می دهد که هیچ یک از نامزدها از جمله ماخو (۴۹۰/۲)، روویرا (۳۸۸/۲)، مینگوئلا (۸۶۶/۱)، لائورادو (۹۸۶)، بلانکوز (۲۳۸) و نولوس (۹۸) قدرت ائتلاف نداشته اند.
انقلاب لاپورتا
حالا آرای قاطع پشت سر لاپورتا دست او را برای اصلاحات اساسی باز گذاشته است. او یک «بارسلونیستای» متعصب اما انقلابی است. پس از سه سال سرگردانی و شرمندگی که گاسپارت یک تیم قدرتمند را به تیمی بحرانی و بدون عنوان بدل ساخت، بسیاری از دوستداران بارسا پیروزی لاپورتا سمبل طیف مدرن و اصلاح طلب را غنیمت می شمرند. او در بین شش نامزدی که برنامه های مستقل و مشخصی ارائه دادند می درخشید. وقتی این وکیل جوان پای تابلوهای کنفرانس، نمودارهایی را که حرکت به سوی آینده را ترسیم کرده بودند تشریح می نمود از ادبیاتی استفاده می کرد که کاملاً با پشتوانه و حساب شده به نظر می رسید. به طوری که لوئیس باسات یا سایرین هر بار سعی کردند از زاویه نگاه او به مسائل بنگرند ناتوان نشان دادند.
در میزگردی که با شرکت شش رقیب اصلی به فاصله پنج روز از انتخابات از شبکه tve3 پخش شد تنها کسی که توانست پس از او با حرف های تازه مردم را مجذوب سازد روویرا بود. او پیروز شد چرا که احساس تغییر و تحول نزد مردم را بهتر درک کرده بود و سازماندهی بهتری را تحت مدیریت ساندرو روسل مدیر پیشنهادی اش ترتیب داده بود. اولین سخنرانی رئیس جدید شخصیت او را به خوبی نشان می داد. او همه بارسلونی ها را در این پیروزی سهیم دانست و از مدیریت پیشین نونز و حمایت های کرویف قدردانی کرد و در پایان یاد و خاطره آرماند کارابان پیشکسوتی که در آستانه انتخابات در گذشته بود را زنده نگه داشت. آنچه از نطق پیروزی لاپورتا برمی آمد «عطوفت، خدمتگزاری و اعتبار» بود. مدیر تبلیغاتی او خاویر رویگ، همان کسی که جنگ تبلیغاتی بکام را سازماندهی می کند، ابعاد رسانه ای وسیعی به کاندیداتوری او بخشید.
حالا نسل جوان علاقه مند به سرنوشت بارسا با انتخاب لاپورتا امیدواری یافته اند که بتوانند وارد تشکیلات باشگاه شوند. دو مدیر انتخابی او برای کمیته فنی از همین طیف برخاسته اند: «روسل و بگیریستان».
ساندرو روسل یک مدیر باهوش است که به راحتی انگلیسی صحبت می کند و مدام به شهرهای مهم اروپا سفر می نماید. بگیریستان هم یکی از ستاره های کاتالان دهه های هشتاد و نود و دست پرورده یوهان کرویف کبیر است. لوئیس باسات نیز گروه خوبی را پشت سر خود جمع کرده بود اما در بروز عقاید متحول کننده ناتوان ماند. نفر سوم «ماخو» یکی از سنتی ترین نامزدها به شمار می رفت که معلوم نشد چطور توانست از کسانی مثل لائورادو که سابقه بازی برای بارسلونا در روزهای جوانی را دارند و حرف های بزرگی بر زبان آورده بودند، پیشی بگیرد. منفی ترین ویژگی این انتخابات شعارهای رنگارنگی بود که از سوی نامزدها مدام رنگ و لعاب بیشتری می یافتند و بیشتر حول نام ستاره های بزرگ فوتبال چرخ می زدند و در بسیاری از آنها ذهنیت تجاری بر ایده آل گرایی مورد علاقه کاتالان ها غلبه داشت. همچنین در خود شهر بارسلونا که ۸۶ هزار نفر از ۹۴ هزار هوادار رسمی بارسا با لقب «بارسلونیستا» حضور داشتند، ۳۶ هزار نفر پای صندوق نرفتند. البته ابعاد اروپایی و جهانی انتخابات بسیار وسیع بود به طوری که نزدیک ۴ هزار نفر از شهرهای دیگر کاتالونیا، ۴۰۰ نفر از سراسر اسپانیا، ۹۲ نفر از کشورهای اروپایی مثل آلمان، بلژیک، دانمارک، فرانسه، یونان، هلند، انگلیس، ایتالیا، پرتغال و سوئیس و ۲۰ نفر از کشورهای غیراروپایی آرژانتین، برزیل، کانادا، شیلی، گواتمالا، مکزیک، پورتوریکو، آمریکا و ونزوئلا رأی دادند.
تیم ویژه
خوان لاپورتا برای پیروزی در انتخابات از تیمی مرکب از ساندرو روسل (به عنوان مدیر)، آلفوسو گودال، ویسنس ویوس، مارک اینگلا و هزاران هوادار متخصص و پیشرو در کاتالونیا و سایر ایالت های اسپانیا یاری می گرفت. آنها رأی ها را دانه دانه جمع آوری کردند، پس قدرشان را می دانند.
خوان لاپورتا در اولین گام چیکی بگیریستان را به عنوان مدیر فنی و مشاور خود برگزید و وقتی در برنامه مناظره تلویزیون tve شرکت کرد این مژده را به همگان داد. در همان برنامه آیتور مجری برنامه از دوستان قدیمی لاپورتا قلمداد می شد. رابطه های بین المللی قوی این گروه با بزرگانی چون گاس هیدینک و اسون گوران اریکسون ـ که نقش اصلی را در گرم نگه داشتن شایعه بکام ـ بارسا برعهده داشت ـ به آنها کمک کرد تا در مجامع بین المللی و رسانه هایی چون CNN ـ به لطف پدرو پینتو مجری پرتغالی الاصل و طرفدار بارسلونا ـ جای پایی پیدا کنند. پیش بینی می شود ۶۰ نفر از ۵۰۰ عضو اجرایی و مشورتی کابینه و پارلمان بارسا با انتخاب رئیس جدید تغییر نمایند که بزرگ ترین تغییر در دهه اخیر محسوب می شود زیرا همه گروه های سیاسی و اجتماعی کاتالونیا نمایندگانی در باشگاه دارند و جابه جایی ها معمولاً به کندی صورت می گیرد.
|
 |
انتخابات مردمی ترین سامانه فوتبال دنیا پس از یک ماه کشاکش میان طیف های ذی نفوذ در بارسا، با پیروزی «خوان لاپورتا» به پایان رسید. این نمایش بزرگ فوتبال و دموکراسی که هفته های اخیر رسانه های جهانی را به خود مشغول داشته بود، در حالی برگزار شد که خارج از اسپانیا به ندرت می توان مدلی مشابه از یک باشگاه عظیم مردمی با سیستم انتخاباتی استاندارد و نامزدهای جدی و متنوع پیدا کرد.
۵۰ هزار نفری که در انتخابات یکشنبه ۱۵ ژوئن شرکت کردند، تقریباً نیمی از جمعیت ۹۴ هزار نفری اعضای رسمی بارسا محسوب می شوند که به نمایندگی از حدود ۴ میلیون کاتالان حق رأی دارند.
کافی است این ساختار را با باشگاه های بزرگ و پرهوادار ایتالیایی و انگلیسی مقایسه کنید تا پی به بستر اجتماعی غنی فوتبال اسپانیا ببرید. برخلاف باشگاه های بزرگ ایتالیایی که توسط یک چهره اقتصادی ـ سیاسی یا یک خانواده مافیایی اداره می شوند و حداکثر دخالت هوادارانشان در جریان امور از طریق تهدیدهای گاه و بی گاه است، در اسپانیا عمده باشگاه های ریز و درشت از ساختاری دموکرات برخوردارند و هریک ملتی کوچک را پشت سر خود می بینند. شعار «بارسا یک ملت است» که در نخستین روزهای رقابت انتخاباتی از سوی مسئولان باشگاه و به منظور جلب آرای تعداد بیشتری از اعضای رسمی مطرح شد به خوبی پتانسیل های مردمی آبی و اناری ها را نشان می داد به خصوص وقتی بدانیم در خارج از کاتالونیا و اسپانیا در ۲۰ کشور دیگر جهان نیز رأی هایی به صندوق «بارسا ۲۰۰۳» ریخته شده است. تعداد نامزدهای این دوره به ده نفر می رسید که از همان آغاز تنها ۳ تن از آنها شانس پیروزی داشتند. «لوئیس باسات» رقیب خوان گاسپارت در دوره قبلی انتخابات شناخته شده ترین نامزد به شمار می آمد که جزو طیف حاکم بارسا محسوب می شد.
او که اهداف متوسطی داشت با محافظه کاری سعی داشت بیشترین سود را از وجهه خویش ببرد اما هرگز فکر نمی کرد یک رقیب ناشناخته و جوان با شعارهای انقلابی اش او را به بازنده ای بزرگ تبدیل سازد. لائورادو یکی از مدیران فعلی بارسا نیز سومین شانس محسوب می شد. البته با فاصله ای بسیار زیاد از دو رقیب اصلی.
شعار اصلی باسات بازگرداندن پپ گواردیولا اسطوره کاتالان به بارسلونا البته به عنوان مدیر فنی بود، در حالی که بسیاری کارشناسان معتقد بودند گواردیولا تجربه لازم برای این سمت را ندارد. در مقابل لاپورتا هرگز اهداف متوسط اختیار نکرد و با تکیه بر احساس نیاز عمومی نسبت به یک تحول بزرگ در ساختار باشگاه طرح هایی بلندپروازانه مطرح کرد که آوردن بکام و رونالدینیو نقطه عطف آنها محسوب می شد.
حیاتی دوباره
پس از یک فصل هرج ومرج در باشگاه معظم کاتالان و قرار گرفتن در نازل ترین جایگاه سه دهه اخیر، این انتخابات خون تازه ای در شریان های آبی و اناری تزریق کرد. لاپورتا وکیل جوان کاتالان که تنها ۴۰ سال سن دارد نخستین بار با تشکیل گروهی به نام «فیل آبی» در اعتراض به برکناری یوهان کرویف کبیر نام خود را در راهروهای باشگاه مطرح کرد. البته او هرگز موفق نشد به خیل مدیران و مشاوران دستگاه عریض و طویل مدیریت باشگاه راه یابد و انتخاب لاپورتا از این نظر حائز اهمیت بود که او بزرگ ترین نقطه ضعف بارسلونا یعنی مشکلات بوروکراتیک و سیاسی پشت پرده را هدف قرار داده بود. او از حمایت یوهان کرویف که همچنان بر بزرگ ترین قشر هواداران بارسا نفوذی معنوی دارد، بهره مند بود و بسیاری پیروزی او را به منزله به کرسی نشستن انتقادات کرویف طی سال های اخیر می دانند. گرچه ادعای او مبنی بر کشاندن دیوید بکام به نوکمپ بیشترین تأثیر را بر چهره شدن لاپورتا گذارد اما او هم آنقدر توخالی نبود که نتواند از دیده شدنش بهره گیرد.
لاپورتا از بکام به مثابه یک بمب تبلیغاتی قدرتمند استفاده برد و اعتباری که از کرویف و طیف مدرن بارسا می گرفت به او این اجازه را داد تا اخبار رسانه های تأثیرگذار داخلی و بین المللی را حول و حوش شعار خود متمرکز سازد. او حتی توانست در معامله ای پنهان منچستریونایتدی را که می خواست از دست بکام خلاص شود به موضع گیری مثبت در قبال انتقال بکام به بارسا متقاعد سازد و خود را انتخاب اول اسپانسر بزرگ بارسلونا «کمپانی نایک» قرار دهد. نفوذ و اعتبار جهانی نایک به خصوص در رسانه های آمریکایی و انگلیسی برگ برنده لاپورتا بود به طوری که او ظرف یک هفته از ۲۵ درصد آرای نظرسنجی ها به رکورد ۶/۵۲ آرای نهایی نایل شد تا نخستین رئیسی باشد که بیش از مجموع آرای سایر نامزدها یعنی بیش از ۵۰ درصد آرا را به دست می آورد.
او ۲۶ هزار و ۱۳۸ رأی را تصاحب کرد که در مجموع ۵۲/۵۱ رأی رقم قابل توجهی بود. البته از ۹۴ هزار هوادار رسمی که دایره وسیعی از نخبگان کاتالان و حتی غیرکاتالان را در بر می گیرند تنها ۶۲/۵۴ درصد در این دوره شرکت داشته اند. با این حال نسبت به انتخابات دوره گذشته که خوان گاسپارت مدیر مستعفی و صاحب هتل های زنجیره ای از صندوق بیرون آمد ۲ درصد رشد وجود دارد. لوئیس باسات که در دوره قبلی نیز دوم شده بود با ۱۶ هزار و ۴۱۲ رأی از پیروزی بازماند. او که بیشترین ضربه را در روزهای پایانی و به هنگام اوج گرفتن شایعه انتقال بکام به بارسلونا توسط لاپورتا از دست داد حتی سعی کرد با روویرا دیگر نامزد انتخابات ائتلاف کند اما نتایج نشان می دهد که هیچ یک از نامزدها از جمله ماخو (۴۹۰/۲)، روویرا (۳۸۸/۲)، مینگوئلا (۸۶۶/۱)، لائورادو (۹۸۶)، بلانکوز (۲۳۸) و نولوس (۹۸) قدرت ائتلاف نداشته اند.
|
|
انقلاب لاپورتا
حالا آرای قاطع پشت سر لاپورتا دست او را برای اصلاحات اساسی باز گذاشته است. او یک «بارسلونیستای» متعصب اما انقلابی است. پس از سه سال سرگردانی و شرمندگی که گاسپارت یک تیم قدرتمند را به تیمی بحرانی و بدون عنوان بدل ساخت، بسیاری از دوستداران بارسا پیروزی لاپورتا سمبل طیف مدرن و اصلاح طلب را غنیمت می شمرند. او در بین شش نامزدی که برنامه های مستقل و مشخصی ارائه دادند می درخشید. وقتی این وکیل جوان پای تابلوهای کنفرانس، نمودارهایی را که حرکت به سوی آینده را ترسیم کرده بودند تشریح می نمود از ادبیاتی استفاده می کرد که کاملاً با پشتوانه و حساب شده به نظر می رسید. به طوری که لوئیس باسات یا سایرین هر بار سعی کردند از زاویه نگاه او به مسائل بنگرند ناتوان نشان دادند.
در میزگردی که با شرکت شش رقیب اصلی به فاصله پنج روز از انتخابات از شبکه tve3 پخش شد تنها کسی که توانست پس از او با حرف های تازه مردم را مجذوب سازد روویرا بود. او پیروز شد چرا که احساس تغییر و تحول نزد مردم را بهتر درک کرده بود و سازماندهی بهتری را تحت مدیریت ساندرو روسل مدیر پیشنهادی اش ترتیب داده بود. اولین سخنرانی رئیس جدید شخصیت او را به خوبی نشان می داد. او همه بارسلونی ها را در این پیروزی سهیم دانست و از مدیریت پیشین نونز و حمایت های کرویف قدردانی کرد و در پایان یاد و خاطره آرماند کارابان پیشکسوتی که در آستانه انتخابات در گذشته بود را زنده نگه داشت. آنچه از نطق پیروزی لاپورتا برمی آمد «عطوفت، خدمتگزاری و اعتبار» بود. مدیر تبلیغاتی او خاویر رویگ، همان کسی که جنگ تبلیغاتی بکام را سازماندهی می کند، ابعاد رسانه ای وسیعی به کاندیداتوری او بخشید.
حالا نسل جوان علاقه مند به سرنوشت بارسا با انتخاب لاپورتا امیدواری یافته اند که بتوانند وارد تشکیلات باشگاه شوند. دو مدیر انتخابی او برای کمیته فنی از همین طیف برخاسته اند: «روسل و بگیریستان».
ساندرو روسل یک مدیر باهوش است که به راحتی انگلیسی صحبت می کند و مدام به شهرهای مهم اروپا سفر می نماید. بگیریستان هم یکی از ستاره های کاتالان دهه های هشتاد و نود و دست پرورده یوهان کرویف کبیر است. لوئیس باسات نیز گروه خوبی را پشت سر خود جمع کرده بود اما در بروز عقاید متحول کننده ناتوان ماند. نفر سوم «ماخو» یکی از سنتی ترین نامزدها به شمار می رفت که معلوم نشد چطور توانست از کسانی مثل لائورادو که سابقه بازی برای بارسلونا در روزهای جوانی را دارند و حرف های بزرگی بر زبان آورده بودند، پیشی بگیرد. منفی ترین ویژگی این انتخابات شعارهای رنگارنگی بود که از سوی نامزدها مدام رنگ و لعاب بیشتری می یافتند و بیشتر حول نام ستاره های بزرگ فوتبال چرخ می زدند و در بسیاری از آنها ذهنیت تجاری بر ایده آل گرایی مورد علاقه کاتالان ها غلبه داشت. همچنین در خود شهر بارسلونا که ۸۶ هزار نفر از ۹۴ هزار هوادار رسمی بارسا با لقب «بارسلونیستا» حضور داشتند، ۳۶ هزار نفر پای صندوق نرفتند. البته ابعاد اروپایی و جهانی انتخابات بسیار وسیع بود به طوری که نزدیک ۴ هزار نفر از شهرهای دیگر کاتالونیا، ۴۰۰ نفر از سراسر اسپانیا، ۹۲ نفر از کشورهای اروپایی مثل آلمان، بلژیک، دانمارک، فرانسه، یونان، هلند، انگلیس، ایتالیا، پرتغال و سوئیس و ۲۰ نفر از کشورهای غیراروپایی آرژانتین، برزیل، کانادا، شیلی، گواتمالا، مکزیک، پورتوریکو، آمریکا و ونزوئلا رأی دادند.
تیم ویژه
خوان لاپورتا برای پیروزی در انتخابات از تیمی مرکب از ساندرو روسل (به عنوان مدیر)، آلفوسو گودال، ویسنس ویوس، مارک اینگلا و هزاران هوادار متخصص و پیشرو در کاتالونیا و سایر ایالت های اسپانیا یاری می گرفت. آنها رأی ها را دانه دانه جمع آوری کردند، پس قدرشان را می دانند.
خوان لاپورتا در اولین گام چیکی بگیریستان را به عنوان مدیر فنی و مشاور خود برگزید و وقتی در برنامه مناظره تلویزیون tve شرکت کرد این مژده را به همگان داد. در همان برنامه آیتور مجری برنامه از دوستان قدیمی لاپورتا قلمداد می شد. رابطه های بین المللی قوی این گروه با بزرگانی چون گاس هیدینک و اسون گوران اریکسون ـ که نقش اصلی را در گرم نگه داشتن شایعه بکام ـ بارسا برعهده داشت ـ به آنها کمک کرد تا در مجامع بین المللی و رسانه هایی چون CNN ـ به لطف پدرو پینتو مجری پرتغالی الاصل و طرفدار بارسلونا ـ جای پایی پیدا کنند. پیش بینی می شود ۶۰ نفر از ۵۰۰ عضو اجرایی و مشورتی کابینه و پارلمان بارسا با انتخاب رئیس جدید تغییر نمایند که بزرگ ترین تغییر در دهه اخیر محسوب می شود زیرا همه گروه های سیاسی و اجتماعی کاتالونیا نمایندگانی در باشگاه دارند و جابه جایی ها معمولاً به کندی صورت می گیرد.
نوسته شده توسط مصطفی و ساویولا موفق و بارسایی باشید!